Dag 130 Ende

Vandaag hebben we een strand dag. Op internet hadden we gelezen dat er een strand hier in de buurt was waar je blauw groene stenen kon vinden dus dat leek ons wel leuk. Het voordeel dat we nu met z'n vieren zijn is dat het vervoer goedkoop is, we kunnen nu namelijk een prive chauffeur nemen en dan is het nog best goedkoop. We hebben dus iemand kunnen strikken die ons daarheen wilde brengen en off we go. Het was een stuk langer dan we verwacht hadden, echt een uur ofzo, maar het was wel leuk om zo het eiland een beetje te zien. Dat hebben namelijk nog helemaal niet gedaan. Vanuit het vliegtuig zie je namelijk niet zoveel. Indonesië is weer heel anders dan alle andere landen die we gezien hebben. Het is veel tropischer dan de rest, je ziet namelijk overal palmbomen, bomen met mega grote groene bladeren en gewoon heel veel groen. Dat komt ook wel dat we nu in het regen seizoen zitten. Het is ook veel heuvelachtiger en dan vooral kleine heuvels langs de kust en best wel wat bergen in het midden eiland. Het midden van het eiland is wel iets te vergelijken met Laos alleen dan tropischer en wel minder hoog.

Bij de stenen strand aangekomen was het even discussie hoe lang we nou mochten blijven. Uiteindelijk maar een uur, maar dat was wel meer dan genoeg om ons vol te laden met de stenen. Het waren licht blauwgroene stenen in alle vormen en maten. Het strand was helemaal niet zo groot maar blijkbaar is dit dus de enige plek waar je ze kan vinden. Nu we ze gezien hebben zie je dat door het hele dorpje deze stenen als versiering worden gebruikt. Wij hebben er ook weer veel te veel meegenomen, dus ook hier moeten we een selectie van maken. We hebben ook weer mega veel schelpen, dus we sjauwen weer een aantal kilo mee.
We waren weer als kind op het strand naar de stenen aan het zoeken heerlijk. Wat ook wel grappig is, is dat Guus en ik vroeger allebei stenen verzamelde. Je had ons waarschijnlijk vroeger uren op dat strand kunnen loslaten (nu trouwens ook hah)

Toen we terug gingen zijn we afgezet bij het zwarte strand. Ja het zand is echt zwart. Dat was wel heel bizar om te zien. Helaas was het weer wat minder geworden dus hebben we niet in de zon gelegen hier, maar gewoon een strand wandeling gemaakt. Op het strand waren veel kinderen aan t spelen. Je ziet hier veel kinderen met eigen gemaakte vliegers, dat is wel leuk om te zien. Ook was er groepje in de zee aan t spelen die ons wel heel interessant vonden. Toen zagen we een leuk plekje aan zee en daar hebben we wat gegeten en gedronken. Hier hadden ze echt de beste juices die we tot nu toe gehad hebben. In myanmar de shakes en hier de juices. Wat ook mega lekker hier is, zijn de gebakken bananen en dan variant met chocolade saus en kaas, mjammmm. De kinderen waren ons gevolgd en bleven ons maar interessant vinden, voor m'n gevoel waren we echt de enige toeristen hier, en kwamen die ook niet zo vaak hier. Het was ook heel leuk dat de kinderen op een gegeven moment de tatoeage van Anaïs gingen natekenen. Ze heeft er namelijk 2 op haar armen en heel ingespannen gingen ze ze allemaal zo goed mogelijk proberen na te tekenen. Een gegeven moment gingen de kinderen de zee in en kon ik niet laten om er achter aan te gaan. Dat vonden die kinderen helemaal geweldig en heb ik een tijd met die kinderen geravot in het water, kids natuurlijk helemaal happy. Na onze tweede juice hier begon de lucht er heel donker uit zien. Helaas was het best ver naar ons hostel en al gauw kwam het met bakken uit de hemel. Dit was de tweede keer dat we hier compleet nat geregend werden, maar het is niet koud dus zo erg is het niet. In het begin zijn we toch maar gaan schuilen bij een soort garage, waar ze heel aardig waren. Ze boden ons vanalles aan stoelen thee koffie koekje, natuurlijk weer een foto gemaakt. Maar uiteindelijk zijn we toch maar gaan lopen, want het zou niet stoppen met regenen. Toen de rest van de dag in ons hostel gezeten en lekker besteed aan onze mobiel en tablet. We hebben genoten van deze regenmiddag, maar 1 is genoeg.