Dag 142: Syaprubesi

Het vervoer naat het Langtang gebied hadden we nog niet geregeld, want en in ons hotel en in een tour office zeiden ze tegen ons dat we het beter zelf konden regelen. Dit omdat zij commissie zouden vragen en het prima te doen was. Alleen kregen we wel als tip om al om een uur of zes richting het busstation te gaan. Dus dat was weer heel vroeg de wekker, maar erg vinden we dat niet. Een taxi was zo gevonden en die sjeesde echt door de stad heen. Kathmandu is echt een hele stoffige stad met slechte wegen. De chauffeur kon ook een keer door z'n eigen snelheid een gat in de weg niet meer ontwijken en knalde hier echt enorm hard door heen. Hij zette ons af bij het krotje waar we de tickets konden kopen. Drie euro dertig per persoon minder en we hadden een bus naar syaprubesi een dorpje in het langtang gebied en onze startplaats voor de trekking. Dit is echt de goedkoopste bus tot nu toe. Het was wel een heel krap busje waar ik eigenlijk niet in paste. Uiteindelijk met een been in het gangpad en de ander gebogen richting veerle had ik een redelijk comfortabele houding gevonden. 

We hadden vandaag al onze vesten aangetrokken en ze zijn echt heerlijk, we zijn er echt blij mee. In kathmandu was het bus netjes gevuld, alle plaatsen waren bezet en er was maar 1 vrouwtje wat moest staan. Toen begon het busje te sjeezen, nog harder dan de taxi vannochtend. Snel de stad uit en de frisse lucht op gaan zoeken in de bergen. We hadden gelezen dat deze busrit een heftige was dus we zijn benieuwd. Wat in ieder geval heftig was, was hoe hard hij over de paadjes ging. We hadden al snel een pad de heuvels in, eigenlijk ligt kathmandu echt prachtig, alleen zie je dat vanuit de stad niet. Maar de paadjes in de heuvels werden al gauw paadjes met afgronden en hij ging hierdoor niet zachter rijden. De toeter was wel grappig en hebben we ook heel vaak moeten horen. Ook op momenten dat er niks op de weg was en geen bochten te zien waren toeterde ons busje. Als we bergaf gingen dan reed hij nog harder dan bergop, ik heb alleen goed opgelet of ik niet ergens in een ravijn een busje zag liggen, die heb ik niet gezien, dus het zal altijd wel goed gaan hier.

Al gauw zagen we in de verte de met bergtoppen die met sneeuw bedekt waren, wat blijft dat toch een indrukwekkend beeld. Daarvoor gaan we wandelen, de enorm gave uitzichten. We gaan alleen niet wandelen in een gebied met enorme bergen, de hoogste is volgens mij iets minder dan 7500 m. Nog steeds mega hoog, maar het is geen 8 kilometer berg die je hier ook in nepal hebt. Ik had ook graag de everest gezien, maar wil je daar trekken dan moet je eerst nog een vlucht nemen, en dat paste nu gewoon niet in het plan. Die blijft dan mooi op het lijstje staan. Bij de trekking krijgen we wel gletsjers te zien, die vind ik zelf altijd heel indrukwekkend, dus daar ben ik heel blij om. We gaan wandelen in het langtang national park. In dit park heb je ook veel speciale dieren zoals de rode panda en twee soorten luipaarden, maar die gaan we niet zien want zijn echt heel heel heel schuw. Wat wij waarschijnlijk wel veel gaan zien zijn yaks. Ook heb je een kaasfabriek, waar ze yak kaas maken. Alleen staat in de lonely planet dat die nu niet open is dus we zullen zien. Je hebt hier echt heerlijke kaas, dat hebben we zo erg gemist. Gisteren ook een stuk kaas en wat brood gekocht wat we vannochtend als ontbijt hadden. Zo lekker om weer echte kaas te eten.

Uiteindelijk in syabrubesi aangekomen zijn we maar bji het eerste leuke guesthouse naar binnen gelopen. Hier was een ouder vrouwtje en wij waren de enige gasten. We zaten echt al in de bergen, terwijl we pas op 1500 meter zaten. Maar het was al mooi. We hebben even rondgelopen om te kijken waar morgen de route begint en toen besefte we ons dat we niet echt een goede kaart hadden van deze regio dus die zijn we toen gaan zoeken. Gelukkig was dit niet moeilijk en toen waren we klaar voor morgen. Lekker gegeten en toen op tijd slapen, morgen namelijk vroeg beginnen met lopen.