Dag 84 Vientiane

We zitten nu dus in de hoofdstad van laos. Tot twaalf uur hebben we eigenlijk helemaal geen drol uitgevoerd. Daar hadden we echt behoefte aan. Twee afleverinen van wie is de mol gekeken en lekker in bed gelegen. Ik ben wel nog twee keer eruit geweest om te kijken of er plek was in een goedkoop hostel, maar die zaten helemaal vol en deden moeilijk, dus daarom nog maar een nacht in hetzelfde hotel. Hoefden we ook niet te verkassen. In vientiane heb je een aantal bakkerijen en daar verkopen ze hele lekkere croissantjes, dus die had ik meegenomen om lekker in onze kamer op te eten.

Om twaalf uur zijn we toch maar wat gaan doen. Op tripadvisor stond dat de nummer 1 van de vientiane het COPE centre was. Dit is een rehabilitatiecentrum voor vooral mensen die ongelukken hebben gehad met UXO's. Wij zijn hier dus maar heen gewandeld. Ondanks dat vientiane de hoofdstad is van laos is het er heel rustig, eigenlijk is er gewoon niet veel te beleven. Of zo straalde dat in ieder geval naar ons uit. Het straatje waar we aan zaten was volgens mij het meest toeristische straatje van de plaats ennog steeds was het er rustig.

Het Cope centrum was wel heel interessant, het was een klein museum met informatie over de oorlog en de uxo's (unexploded ordnance). Hier kwamen we er achter dat de amerikanen geen oorlog hadden met laos maar dus wel zoveel gebombardeerd hadden. Dit deden ze als ze hun doelwit in vietnam niet hadden gevonden dan hadden ze een free drop zone in laos. Het was namelijk veel te gevaarlijk om te gaan landen als ze nog bommen aan boord hadden. Bizar dat dat zomaar ging. Dan raak ik toch wel benieuwd of amerika nu dertig jaar later nog steeds van dit soort bizarre dingen uithaalt. Het zou goed kunnen van wel, want wie weet nou echt wat er in het midden oosten gebeurd. Er was ook een indrukwekkende documentaire over hoe de inwoners van laos leven met zoveel uxo verspreid over het land. Heel veel mensen leven in honger omdat ze hun land niet durven uit te breiden omdat er dan bommen kunnen liggen. Die bommen die hier liggen zijn dus waarschijnlijk de reden dat laos het armste land is van zuidoost Azië.

Daarna zijn we aan de mekong een broodje gaan eten, de overkant is hier thailand. wel grappig dat we nu zo dichtbij thailand zijn er niet naar toe gaan. Eerst laos nog maar even afmaken. Morgen gaan we alweer door naar vangvieng, want hier valt niet veel te beleven. We hopen dat vangvieng zo leuk is dat het ons een paar dagen vast kan houden.