Dag 105 Mandalay

13 februari 2015 - Mandalay, Myanmar

We hadden  gisteren een taxi geregeld die ons naar een aantal dingen in  de buurt zou brengen. Om mandalay heen is namelijk meer te doen dan in het centrum, dus rond half 9 waren we onderweg. Eerst gingen we langs het treinstation, want we willen morgen de trein naar Hsipaw nemen. Dat schijnt een hele mooie treinreis te zijn en niet duur dus het leek ons wel de moeite waard. Toen was het alleen nog even beslissen of we in de lowclass of upperclass wilde, om de prijs hoefde we niet in lowclass want uperclass was maar 4 dollar. We hadden gehoord dat de lowclass wel leuk was omdat je dan echt tussen de locals zit maar we hadden ook gehoord dat het houten bankjes zijn. Aangezien de treinreis 12 uur duurt is iets meer comfort ook wel fijn en de man aan de balie zei dat het enige verschil comfort was. We hebben dus uiteindelijk toch voor upperclass gekozen, want we dachten dat we vast ook wel door lowclass konden lopen.

Daarna zijn we door gereden naar de eerste bezienswaardigheid, naar mahamuni paya. Wat wel grappig was, was dat Noortje ergens had gelezen over en grote goude buddha die door de jaren heen onkenbaar was geworden door alle goud plaatjes die er opgeplakt waren. Je kon daar namelijk als bezoeker betalen voor een klein goud plaatje en die mag je er dan opplakken. Dit mochten wel alleen de mannen doen, de vrouwen mochten niet zo dicht bij de buddha komen ( geen idee waarom dat bij deze niet mocht) We werden er ook nog aangesproken door een monnik, hij studeerde engels en hij wilde graag zijn engels oefenen, wat wij natuurlijk alleen maar leuk vonden. Dus toen hebben we het over een paar dingen gehad, hoe oud hij was waar hij vandaan kwam hoelang hij al monnik was etc.
 
Het volgende was een heilig berg, zoiets dan mountpopa maar dan was het niet op een krater maar op een berg. Nou we alle drie onze rok aan hadden waren we helemaal een bezienswaardigheid. Je had bovenop veel stalletjes, waar ik een leuk souveniertje had gezien alleen de prijs die ze zei was veel te duur. Ik wilde er echt minder dan de helft voor betalen, maar dat was voor haar te weinig. Uiteindelijk zijn we weg gelopen, want de prijs bleef te veel en toen we ergens anders aan het kijken waren voelde ik ineens een tikje op mijn schouder was het de vrouw ,en het souverniertje en mocht ik het voor mijn prijs hebben. Dat was wel heel leuk, want dat hadden we echt nooit verwacht dat ze ons nog achterna kwam toen we al lang weg waren. Dat betekent wel dat we echt een goede prijs hebben betaald denk ik!

Toen weer opzoek naar onze taxi driver, hij zat naast een monastery. Dus wij hadden gevraagd of we even binnen mochten kijken en dat mocht. Het was binnen niet heel bijzonder gebouw om te zien, maar het was wel leuk dat er nu twee monniken waren. Er was een jongetje van 10 en een oudere monnik. Er werd ons toen wat eten aangeboden bananen en gefrituurde bananen snackjes die heel lekker waren. De monniken zelf konden geen engels maar onze taxi driver wel een beetje dus die heeft onze vragen vertaald. Het was heel erg leuk om zo een kijkje te nemen zonder hordes touristen, want volgens mij komen die hier niet. Dat is het voordeel dat we nu een lokale taxi chauffeur hebben, hij vertelt hele interessante dingen en laat dus ook zulke dingen dan zien.

Op weg naar de volgende stop zijn we ook nog even gestopt bij een opgedroogde rivier. In het regenseizoen staat de rivier vol met water en in het droge seizoen staat hij bijna droog en dan worden er allerlei gewassen in verbouwd. Het is wel heel apart om te zien want het is echt een hele grote rivier, dan besef je pas hoeveel water hier tijdens het regenseizoen valt!
De volgende stop was inwa dat is een dorpje waar ook verschillende bezienswaardigheden waren, het is een oude hoofstad van een rijk geweest. Alleen moest je dan wel nog vervoer er naar toe betalen (paard en wagen) maar daar hadden we niet zo'n zin in dus zijn we zelf wat gaan lopen. Guus heeft nog met een local een spel gespeeld, we waren er even naar aan het kijken en toen vroegen ze of  hij mee wilde doen. Het was een spelletje en muntjes die je in de gaten in de hoeken van ene bord moest schieten. Het was wel duidelijk dat die man het vaker had gedaan ;) Daarna zijn we gaan rondlopen en kwamen door een klein dorpje waar we nog foto's van hele lieve kindjes hebben gemaakt en daarna door naar de laatste stop de U-bein bridge. Dat is een bekende brug, vooral voor de mooie foto's die je er mee kan maken. Pfoe alleen wat een touristen zeg, iederen komt hier blijkbaar voor de zonsondergang. Eerst zijn we nog een biertje gaan doen op een terras aan de rivier en daarna zijn we de brug op gelopen voor de zonsondergang. Alleen de zonsondergang viel wel tegen want het was bewolkt, maar we hebben nog wel leuke mensen ontmoet waar we leuk mee hebben staan praten dus het was heel gezellig. Weer terug in mandalay zijn we bij een Indiaas restaurant gaan eten. We hadden deze gister avond al gezien en een aardige man had ons daar al geholpen dus dachten we gaan we daar eten. Nou we hebben lekker gegeten! Daarna zijn we terug maar het hotel gegaan want net zoals gisteren was hier niet heel veel te beleven. Maar we vermaken ons ook wel prima met zn drieën :)

6 Reacties

  1. Peter en marianne:
    13 februari 2015
    he wat klinkt dat weer als een prima dag,zo met z'n drieen. Ook zo mooi al die ontmoetingen met mensen die jullie zo goed ter wille zijn. Ik hoop dat jullie iedere dag kunnen blijven beleven alsof het de eerste is. Zo te horen lukt dat tot nu toe meestal wel. Ben trots op jullie..xxxxxMarianne
  2. ANN:
    13 februari 2015
    Fijn dat jullie de toeristen in hebben kunnen ruilen voor de locale. Die hebben toch heel wat meer te vertellen. Weer prachtige foto's!
  3. Nico:
    13 februari 2015
    http://www.poetryloverspage.com/poets/kipling/mandalay.html

    Ik heb bij dag 104 in mijn reactie ook dit gedicht van Rudyard Kipling, de schrijver van het Junglebook (Mowgli), geplaatst en erbij gezet dat er een overhoring volgt zodra jullie weer thuis zijn ;-)
    Ik doe het nog maar een keer want ik zie dat bij dag 104 alle reacties verdwenen zijn. Ik denk dat het wel een toepasselijk gedicht wordt als jullie weer thuis zitten: Heimwee naar de Orient. En dat is niet raar als je ziet wat jullie allemaal meemaken en tegenkomen. Over een half jaar is het gewoon weer: Wekker, douchen, aankleden, ontbijt, dagroutine , Appie, thuiskomen, koken, tv en bed. Elke dag weer. Oh, wacht, dat is mijn leven :-)
  4. Opa en oma:
    13 februari 2015
    Leuk met z,n drietjes.Het rokje staat je goed Guus. Knuffel
  5. Bas en Marian:
    14 februari 2015
    Lieve schatten,
    Wat een geweldige belevenissen. heel jammer dat Bas er niet bij is..... Hij is nl helemaal weg van Boeddha's en monniken !! Wij hebben er thuis al 6, ha, ha..
    Gezellig zo met z'n drieën en wat dragen jullie mooooie myanrokken.
    Goede reis verder en dikke kussen.
  6. Suvana:
    15 februari 2015
    Heerlijk, al jullie verhalen XOXO