Dag 112 trekking dag 3

De wekker ging al om half zes, vandaag wilden we extra vroeg gaan lopen. Het was wel ontzettend koud en ook het slapen was daarom niet ideaal geweest. De dekens waren steeds van ons af gerold en ik dacht dat we gewoon niet zo veel deken hadden, dus heb de hele nacht met een tochtgat geslapen. Iedereen zat bij het ontbijt ook met dekens en al te eten, want zonder was het nog niet te doen. Op een gegeven moment werd er een vuurtje gemaakt en dat was wel heel erg lekker.

We waren blij dat we konden gaan wandelen, want daar werd je tenminste warm van. Hett was zo sochtens ook echt heel mooi, er hing wat mist in de dalen en we hebben de zon op zien komen. Ook het temperatuurtje was heel lekker om te wandelen. De afgelopen twee dagen hebben we met warmere temperaturen gelopen en nu was het echt heel lekker. Maar het zou alleen gauw weer heet zijn. We waren vandaag alleen niet echt snelle lopers, we kwamen zoveel plekjes tegen waar we wat langer wilden kijken en wat foto's wilden maken, of toiletpauze nemen of kleren uittrekken, dat het allemaal wat langzamer ging vandaag.

Op een gegeven moment kregen we allemaal erge honger, we hadden ook erg vroeg gegeten en met al dat wandelen heb je wat meer nodig. Helaas moesten we toen nog een uur. Als wij deze vakantie honger hebben dan gaat het gesprek meteen over eten, waar we zin in hebben en vooral welk eten we missen. We hebben een hele lijst. ( nu ik dit schrijf begin ik ook weer honger te krijgen, ik zit nu in het vliegtuig naar jakarta en hadden vandaag niet veel thaise baht meer. Dus veel hebben we niet gegeten. Ik had nu wel een stamppot met gehaktballen gelust. We lopen ook een klein beetje achter, met verhalen schrijven, maar we doen ons best om weer bij te lopen.) Eindelijk kwamen we aan en kregen echt een super lunch. Twee bakken guacamole, ons lievelings eten in myanmar, rijst met ei, dubbelgebakken nootjes en veel fruit. (Wat heb ik hier nu zin in, zucht)

 We waren vannochtend vroeg vertrokken zodat we ook al de boottocht op het inle meer konden doen. We zouden toch van zuid naar noord moeten varen en voor 1 euro pp extra gaven ze ons ook meteen hier een rondleiding. Het inle meer is op bagan na het meest toeristische van myanmar. Onze tour begon dan ook met een aantal shopjes. Bij elk legde ze net wat anders uit en dan was er in winkel bij. Zo zijn we bij een zilversmid, sigaren maker en een longneck tribe winkeltje geweest. Die longnecks zijn nog het ergste. Dat zijn van die vrouwen die met ringen om hun nek hun nek oprekken. Helaas liggen deze stammen hier niet eens in de buurt en is dit puur voor de toeristen. We vroegen ons af of zij wel enigszins bij die stam horen, want we hebben gehoord dat meisjes ook verkocht worden om een longneck te worden en voor touristen tegaan zitten.

Daarna gingen we het meer op en dat was wel echt mooi. Het meer staat om twee dingen bekend. Dat zijn de drijvende tuinen en de vissers. Ze verbouwen hier al hun groentes op het meer duur heel veel drijvend wier bij elkaar te pakken en te mengen met zand. De drijvende tuinen houdens ze dan op hun plek met hele lange bamboe stokken.  Ze kunnen dan met een bootje tussen de tuinen doorvaren, want het is niet stevig genoeg om erop te lopen. De vissers staan er hier bekend om dat ze roeien met hun benen, en het ziet er heel vreemd uit, en knap. Ik zou niet weten hoe ik die bewegingen met m'n benen zou moeten maken. De tocht naar het dorpjes waar we sliepen duurde uiteindelijk nog zo'n drie kwartier, heerlijk genieten op het bootje van alles wat er op het water te zien was.

Aangekomen bij ons hostel was onze eerste prioriteit douchen! We waren namelijk echt smerig na drie dagen wandelen zonder douche. Eenmaal schoon (nja schoon, je dacht echt dat je elke plek van je lichaam had gewassen, maar er kwamen nog steeds bruine plekken op de handdoek) hebben we wat gechilled en toen konden we alweer gaan eten. Met een groep van negen is het toch allemaal wat moeilijker om te beslissen waar we gaan eten, dat is soms met zn tweeen al lastig, maar we hebben iets leuks gevonden. Een familie restaurantje puur voor ons alleen met kaarslicht. Er was niemand anders en dat het restaurant ook niet aan gekund. Het was super lekker en we hebben gepeuzeld. toen zijn we gaan slapen, ik ben benieuwd hoe het morgen met de spierpijn is gesteld.