Dag 116: Jakarta

25 februari 2015 - Senggigi, Indonesië

Om kwart over twee 's ochtends landden wij op jakarta. Veerle heeft bijna de hele vlucht geslapen en bij mij lukte het alleen het laatste uur, dus heb eigenlijk gewoon niet geslapen. Op het vliegveld moesten we ons visa gaan regelen en zo als alle vorige keren ging dat erg gemakkelijk. Wat wel jammer was is dat ze niet naar ons retour ticket vroegen dus dat is weer 26 euro die we teveel uit gegeven hebben. Toch zijn we blij dat we het risico niet genomen hadden. Ik had nu echt geen discussies met de douane aangekunt.

En toen wilden we naar lombok, dit ticket hadden we nog niet kunnen kopen want onze creditcard vertikte dat. We hadden wel gezien dat er een goedkope vlucht 4 keer per dag naar lombok zou vliegen dus, wij gingen er vanuit dat wij wel makkelijk aan een ticket zouden komen. Nou dat was dit keer niet zo makkelijk. De eerste man die ons aansprak begon meteen geld van ons af te troggelen. We moesten een taxi nemen naar terminal 1 want de shuttle bus reedt snachts niet en toen hij hoorde dat we een ticket wilden kopen wilde hij ons naar een plek buiten het vliegveld brengen om daar ons ticket te kopen. Dit zou ons dan weer 10 euro gaan kosten. Van allebei die dingen was niks waar want de shuttle bus reedt wel en er zijn gewoon loketten opnhet vliegveld dus we hebben hem gelukkig maar gewoon links laten liggen. Ik hou er niet van als mensen gewoon tegen je liegen, dit hadden we niet helemaal verwacht bij Indonesië. We zijn uiteindelijk gebleven op de terminal waar aankwamen want daar hadden we een loket gezien van lion air, maar die was nog gesloten. Die van garuda was wel al open en toen maar alvast gevraagd die vlucht was. Dat was 117 euro en toch wel bijna 80 euro duurder dan de vlucht die wij wilden, dus dat wilden we niet doen. Eerste hebben we op de terminal waar we aankwamen gewacht totdat het loket van lion air open ging, maar toen hoorde we na een uur dat de shuttlebussen wel gewoon reden. We zijn daarom maar op zoek gegaan naar een loket van lion air die wel open was. Wij de shuttlebus in richting terminal 1 via terminal 3, iedereen zei dat we daar heen moesten. Bij terminal 3 staptte er een fins meisje in die met hetzelfde probleem zat als wij alleen was zij iets verder met haar zoektocht. Blijkbaar zit de office die open is op terminal 3, waar wij net voorbij gingen, maar ze hadden tegen haar gezegd dat lion air een storing had en dat er geen vluchten naar lombok gingen vandaag. Tjah.......dat stond niet helemaal op de planning. Zij was op weg naar garuda om maar het dure ticket te kopen, want zij was er helemaal klaar mee. 

Wij op terminal 1 nog op zoek naar een loket, maar niks te vinden. Dan maar naar terminal 3 via terminal 1. Wij doen het rondje gewoon dubbel. Hier vonden we het loket, en hebben het zelf ook maar voor de zekerheid gevraagd want er is ons hier nu al zoveel wijs gemaakt. Wij hadden al allemaal doemsenarios in ons hoofd, we blijven hier nog een nacht, we kopen het dure ticket, we wisten het nog niet. Gelukkig zeiden ze ons dat er om half elf ( s ochtemds) gewoon een vlucht ging voor 46 euro, precies wat we van te voren hadden gedacht alleen een iets latere vlucht. Dit was echt helemaal super en we hoefde  niet een heel lang te wachten. De komende drie uur wachten zijn niet heel speciaal, we hebben alleen maar geslapen dus die sla ik over. 

In het vliegtuig was heel veel ruimte dus we hadden allebei drie stoelen voor onszelf om languit te kunnen slapen. Dat zijn dus weer twee uur slaap. We gingen landen en toen werd het even spannend. Op het moment dat we boven Lombok kwamen werd het weer ineens slecht en ging het vliegtuig flink heen en weer schudden. We zaten ook in de wolken dus hadden geen flauw benul hoe hoog we nog in de lucht waren. Dit waren niet de leukste minuten van de vlucht maar uiteindelijk stonden we op vaste grond en waren we gearriveerd op Lombok. Het was nu half drie smiddags. De gilis gingen we niet meer redden dus zijn we naar senggigi gegaan. Vanuit hier kun je makkelijk naar de gilis. De gili-eilanden, eigenlijk betekent gili eiland dus is dubbelop, zijn drie kleine eilandjes in het noorden van lombok en dat zijn echt paradijsjes, hier willen we onze duikcursus gaan doen. Toen we de bus instapten op het vliegveld begon het te regenen, en hard. We weten dat we in het regenseizoen zitten, maar dit hadden we niet verwacht. We hopen niet dat dit standaard is tijdens regenseizoen want dan wordt het een kort indonesisch avontuur. 

Toen we in Senggigi aankwamen was het gelukkig droog. Het hotel wat we in de lonely planet hadden gezien en waar we ook gedropt werden was gesloten. Blijkbaar was dit al een jaar. Onze lonely planet van indonesie is blijkbaar ook al bijna twee jaar oud, dus voor hotels hebben we er misschien niet zo veel aan. Een local begon ons te helpen met zoeken maar wij bleven een beetje wantrouwig omdat het best pusherig was, en ons ook steeds naar iets duurde hotels bracht dan wij konden betalen. Na heel veel heen en weer te hebben gelopen hadden we een goedkope gevonden. Ze hadden geen wifi maar dat moest dan maar.

We hebben ook nog gevraagd naar het weer, en gelukkig is dit niet normaal. Dit zijn de naweeën van twee orkanen die in australie zijn geweest. Dit zou niet heel lang duren, maar ze wisten niet hoelang, we moesten ons alleen geen zorgen maken. Maar dat ehbben we al gemerkt iedereem zegt hier no worries hahaToen zijn we op een heerlijk zit plaatsje met kussens gaan eten en hebben we nog kunnen genieten van de zee. Morgen gaan we met een dag vertraging naar gili trawangan.

1 Reactie

  1. Nico:
    25 februari 2015
    Ik mag het niet zeggen, maar doe het stiekum toch:
    Selamat Datang in de (handels)wereld van de islam! Die is toch een tikkie anders dan die van Boedha. Hier wil iedereen met je handelen en, voor ons gevoel, je een poot uitdraaien. Handelen wordt hier echt gezien als een nobele kunst. Ben er op voorbereid dat iedereen je wil meesleuren naar 'I make very special price specially for you' locaties, waar je na uren theedrinken en afdingen met een prul naar buiten komt waarvoor je nog altijd veel teveel betaald hebt. Op aankomstlocaties zoals vliegvelden, havens en grote haltes struikelen de koeli's over elkaar om je bagage naar een bevriende becak, taksi of mini-bus chauffeur te sleuren. Optillen is betalen, ook al hebben ze nog geen meter gelopen. Maar niet getreurd: dat went snel en je leert er snel mee om te gaan, en dat is: negeren. Voor je eigen gevoel lijkt het misschien bot,, maar er over heen of langs kijken, en niet geïnteresseerd zijn scheelt je een hoop tijd en ergernis, tenzij je echt iets wil, dan kies je heel bewust je doel.
    Nog een troost: op de 'eilanden' is het stukken minder. Zeker daar waar hindoeïsme of christendom ook groot zijn. Je moet gewoon een beetje alert zijn op 'toeristenjagers'. In Nederland moet je je ook niet laten verleiden tot een 'spotgoedkope busreis langs de mooiste plekjes en plaatsjes' want dan kom je ook voordat je het weet thuis met Delfts blauw dat na twee keer in de vaat geen blauw meer bevat of een paar echte handgemaakte Fiesche klompen voor de spotgoedkope prijs van €174,99. Twee handelslanden en wie zou het van wie geleerd hebben.
    Ik zou het bijna vergeten: Indonesië is fantastisch, geniet ervan!