Dag 12

Nou ik zal maar beginnen met het punt dat ik (Guus) me vandaag niet zo lekker voelde, uiteindelijk was ik gewoon ziek. Geen zorgen nu ik dit verhaal schrijf een dag later voel ik me al weer stukken beter. Het begon al met de nachtrust. We hadden allebei heel slecht geslapen. Veerle vond het niet zo schoon, oftewel vies en het bed was zo hard dat elke houding waarin ik lag pijn deed. Ik denk dat ik nog lekkerder heb geslapen op het vliegveld in singapore.

We hadden we al om negen uur een trip met de tuktuk geregeld die ons door de omgeving zou rondrijden, dus we moesten toch echt wel opstaan. Deze tuktukker, zou ons de volgende dingen laten zien. Zoutvelden, vissersdorp, grotten, een geheim meer en een peper plantage. Wat erg leuk hieraan was, was dat het allemaal niet toeristisch was. Je kreeg hier echt te zien hoe het leven er daar aan toe gaat. Een goed voorbeeld was het vissersdorpje. Hier was niet zo heel veel te zien, maar dan vertelt onze tuktukker dat de mannen de hele nacht op zee aan het vissen zijn naar krabben en vis. Dat zij dan overdag slapen en de vrouwen overdag met de winst naar de markt gaan. Ook de peperplantage vond ik erg leuk omdat kampot daar bekend om staat. Blijkbaar gebruikte ze vroeger in de franse restaurants alleen maar peper uit kampot. Het was leuk om dit met een tuktuk te doen, het gehobbeldebobbel over de wegen was even wennen maar wel leuk. Mijn darmen vonden dit alleen wat minder.

toen we terug kwamen ben ik meteen in bed gaan liggen en heb veerle maar voor me laten zorgen. Eigenlijk ben ik er ook niet meer uitgekomen. We lagen nu gelukkkg wel al in de bungalow. Het gene wat we dus eigenlijk gereserveerd hadden. Een heel leuk hutje, en veerle vond het ook nog schoon. We hebben vandaag ook een bus terug naar phnom pen geboekt plus een reservering bij het hostel waar we eerst ook zaten in phnom penh gemaakt.

Nu nog hopen dat ik me morgen een stuk beter zou voelen. (Blik in de toekomst: dit was gelukkig zo)