Dag 120 Gili Trawangan

Vannochtend nog iets vroeger opgestaan want om half negen werden we verwacht bij de duikschool. We hadden twee extra bananenpannenkoeken besteld want gisteren was het een beetje weinig. Nou dit was dan ineens weer te veel. Zo zink ik dadelijk wel naar de bodem, je hebt bij het duiken namelijk gewichten om je naar beneden te laten gaan, maar die zullen nu niet nodig zijn (grapje). 

We begonnen vandaag met het bespreken van hoofdstuk 2 en 3 van onze cursus. We op het einde van de cursus namelijk ook een toets maken. Klinkt heel spannend maar iedereen haalt die toets eigenlijk. Toch moet wel alles besproken worden. Hierna gingen we weer het zwembad voor de oefeningen. We moeten trouwens ook steeds alles in elkaar zetten. In het begin dacht ik echt hoe ga ik dat allemaal onthouden. Al die slangetjes en rare dingen die aan zo'n vest zitten, maar nadat het een keer is voor gedaan en uitgelegd gaat het eigenlijk heel gemakkelijk. Een van de oefening was ook om je vest in het water helemaal uit te doen en daarna ook weer helemaal aan. Dit moest zelfs onderwater in het zwembad. Dit klinkt vast ingewikkeld maar je hebt onderwater alle tijd, want je kan gewoon blijven ademen. Eigenlijk gaan alle oefening bij ons wel soepel, dan is het toch wel fijn dat we met zn tweeën zijn, hierdoor hoeven we nooit op andere mensen te wachten. Onze instructeur zei dat het allemaal ook wel een stuk langzamer kon gaan. Na de oefening hadden we nog wat tijd over en hebben toen video vier gezien. Dit ging over de decompressie ziekte en hoe je die moest verkomen en hoe je t zou krijgen. Wij hoeven ons hier eigenlijk geen zorgen om te maken, want we duiken en niet heel lang en niet heel diep.

Daarna gingen we lunchen en om half 3 stond onze tweede duik op de planning. We hebben er allebei super veel zin in, want gisteren hadden we al zoveel gezien en we zijn heel benieuwd wat we nog te zien krijgen. We waren de enige op de boot en we gingen naar de Meno Slope. Dat is eigenlijk de plek waar het strand gili meno onderwater gaat en dan verder de diepte in gaat. Het naar beneden gaan ging voor mij wel een stuk makkelijker dan gisteren. Dat was iets waar ik me nog wel een beetje zorgen om maakte ivm met mijn oren, maar nu ik er goed op let ging het zonder problemen. We gingen nu al zonder touw naar beneden. Gisteren dachten we nog hoe doet iedereen dat zonder touw en vandaag deden we dat zelf. 
We hadden een opdracht om vanaf zes meter diep omhoog te zwemmen zonder adem te halen en ook dit ging prima. Dit is om te oefenen als je geen lucht meer hebt en je buddy is niet in de buurt. Dat je geen lucht hebt is zeldzaam en dat je ook niet dicht bij je buddie bent nog zeldzamer dus bij elkaar... Maar toch is het fijn al deze dingen te oefenen. Daarna meteen weer naar beneden voor de duik zelf.

 Deze duik vonden we allebei fijner dan die van gisteren. We hadden namelijk een veel betere coördinatie onderwater. Dat kwam omdat we steeds in een richting van de slope bleven zwemmen, zo wisten we dus steeds goed waar we heen gingen en waar we waren. Bij de eerste werden we een beetje rondgeleid als een vis zonder kop. Ik snapte er niks van, maar had wel gave dingen gezien. We hadden allebei ook veel meer controle dan gisteren, het ging echt goed volgens ons. Vandaag hebben we wel wat minder speciale dingen gezien, maar dat betekent niet dat het niet gaaf was. We hebben namelijk nog steeds schildpadden gezien en ook het volgende: Giant pufferfish, yellow boxfish, mantis shrimp, lionfish, rainbow runners, zeester, ember parrot fish en weer wat nemo's. Op het einde van de duik ging bij veerle ineens de gewichtsgordel af, hoe dat gebeurde weet niemand maar ze had het snel door. Dus ze had m nog vast en kon hem weer vast maken, dat hadden we namelijk ook geleerd in het zwembad. Waar die oefeningen allemaal niet goed voor zijn.

De duik was echt zo voorbij, je hebt ook maar ongeveer drie kwartier onderwater wanr dan is je lucht op. Als je ook nog een aantal oefeningen moet doen onderwater is je tijd zo om. We moesten nu water in ons masker laten en dan je masker weer leegmaken onder water. Ik had m niet helemaal goed begrepen, is ook moeilijk onderwater, maar ik deed mn hele masker af. Dat was dus niet de bedoeling. Gelukkig kon ik het wel en vonden de instructeurs het alleen maar grappig. We waren vroeg terug want we hoefden op niemand te wacht op de boot. Wij hadden tijd voor filmpje 5 en toen zat dag 2 er ook al weer op. Wat gaat dit ook weer snel zeg. Morgen hebben we al onze PADI OPEN WATER, dat is wel bizar zeg.

Weer vroeg naar bed, maar niet voordat we onze dag afgesloten hebben met een cakeje, ons avond ritueel hier op de Gili T.