Dag 127 Labuan bajo

Vandaag gaan we voor de laatste keer duiken tijdens onze reis, erg jammer maar het past allemaal niet in ons geld plaatje. Aangezien we wel sowieso nog een dag wilde duiken hebben we dat maar gedaan ook al was het veel geld. Ook omdat we nu in komodo national park kunnen duiken, wat blijkbaar in de top 10 van de wereld staat om te duiken, kunnen we dat niet naast ons laten liggen. Van te voren hadden we gelezen over het duiken in komodo, er stond dat je alleen als ervaren duiken moest gaan duiken met minimaal 50 duiken. Dit was vooral de reden waarom wij onze advanced wilden halen, zodat we hier konden duiken. Toen we hier kwamen zijn we dus wat rond gaan vragen en overal zeiden ze dat het prima was en ze boden ook overal open water cursussen aan. Ook hadden we gisteren iemand gesproken die alleen met haar open water had gedoken en dat ze het super had gehad. We hebben dus wel heel goed gekeken naar de recensies om te kiezen naar welke duikschool we zouden gaan, maar we gaan dus duiken. We duiken met Flores diving centre en hebben er hier heel veel vertrouwen in. Wat wij ook wel fijn vonden was dat het meisje met wie wij doken ook pas vier duiken gehad had en er kwam iemand bij die er pas zes had, dus we hadden allemaal dezelfde ervaring, zodat daar dus wel echt rekening mee gehouden werd.

We gaan vandaag drie duiken doen op drie verschillende plekken. Voor elke duik kregen we een hele goede uitleg over de duikplek, met een tekening lieten ze zien hoe hij er uit ziet, waar we het water in zouden gaan of er stroming was, over de temperatuur van het water en ook over het zicht. Het zicht zou hier minder zijn dan op de gili's, hier was het zicht ongeveer 10 meter. Patrick, zoals je al zei was het zicht bij de gili's echt heel goed, maar hier dus al iets minder. Al denk ik dat met een water temperatuurvan 26/27 graden we het hier nog steeds heel goed hebben. Veerle en ik waren buddies voor deze drie duiken en we waren klaar voor duik nummer 1. Dit zou de makkelijkste duik worden van de dag, er was geen stroming, dus dan kon de divemaster nog checken wat ons niveau is. Hij zou deze duiken gaan aanpakken als een verlengde open water cursus, dat vonden we wel fijn. Nou de eerste duik ging eigenlijk heel soepel. Het koraal is hier echt prachtig, je hebt namelijk overal koraal en niet zoals op de gili's steeds een plekje waar koraal is. Wat we wel vonden was dat je op de gili's meer verschillende soorten speciale dingen zag. De dieren onderwater waren daar wat diverser. Maar we hebben bij de eerste duik ook al hele gave dingen gezien. We hebben twee bluespotted stingray's gezien, dit zijn van die roggen die je in het aquarium ziet. Ze lagen wel gewoon te chillen op de zandbodem, maar was wel heel gaaf. We hebben ook een heel klein blauw kreeftje gezien, weer een lionfish, een scorpion fish en wat titan triggerfish, deze waren ook echt groot. Misschien wel het leukste van deze duik was een porcupine pufferfish, hij was echt heel groot, misschien wel groter dan 1 meter, en hij zag er een beetje misvormd uit. Hij had namelijk een heel groot hoofd met daaraan dan z'n lichaam. Dit is zo'n vis die zich op kan blazen, maar hij zag er nu al zo raar uit dus ben eigenlijk wel benieuwd hoe hij er uit ziet als hij zichzelf opblaast. Onze instructeur zei dat dit echt de grootste was die hij ooit had gezien, dus dat was wel cool. En hij zag er ook super schattig uit (volgens Veerle)

Nu we geen oefeningen hoeven doen heb je echt wel veel tijd onderwater, we zaten 45 minuten onder water en die kun je dan helemaal besteden aan rondkijken. Toen weer omhoog en zat de eerste duik er al weer op, maar dat was niet erg want we gingen naar manta point. Onze tweede en laatste kans om manta's te zien. Ik wil ze echt heel graag zien, maar met dieren moet je echt geluk hebben. Dit was een drift dive, dat houdt in dat er stroming is, maar dat je niet tegen de stroom in hoeft te zwemmen maar met de stroom mee. We zouden naar wat washing centres gaan, dat zijn plekken waar de manta's vaak komen om zichzelf te laten wassen door vissen. De vissen eten dan de dode huid en parasieten van de manta op, klinkt heel gaaf dus ik ben benieuwd. Dus nu voor de tweede keer het water in. Onderwater was het zicht hier het minst, de 10 meter, en op de grond was eigenlijk niks te zien alleen wat stenen en soms een zeester. Dit voelde wel echt als safari onder water, waar me met z'n alle aan het zoeken zijn naar de manta. Het duurde ook wel even voordat de divemaster het teken maakte van manta en naar voren wees. Helaas was dit tegen de stroom in en moesten we dat een stukje zwemmen, wat best zwaar was omdat er een best wat stroming stond. Ik heb in de verte de schim van de manta gezien en veerle zag deze eigenlijk helemaal niet. Ik was blij dat ik m gezien had, maar het was maar 10 seconden ofzo, dus ik wilde echt nog wel meer zien ook al was dit al gaaf. Na weer even gezwommen te hebben maakte hij weer het teken van manta en toen kwamen we op een plek waar drie manta's waren. Dit was dus zo'n washing station en er hingen gewoon drie mega grote manta's voor. Ze hadden gezegd dat als je manta's ziet moet je naar bodem daar proberen aan iets vast te houden en blijven liggen, dat is dus wat we deden. Door de stroming was het lastig om te blijven op de plek, dus we klampte ons aan iedereen vast en zo bleven we op onze plaats. Daar lagen we dan, op de bodem van de de zee (12m) te kijken hoe drie manta's schoongemaakt werden. Het zijn echt bijzondere beesten, deze manta's waren tussen  de tweeëneenhalve tot 3 meter in doorsnee. Wat zo mooi is aan de beesten is hoe rustig ze in het water blijven zweven. Ze bewegen wel wat maar eigenlijk heel erg weinig. Twee van de drie manta's gingen weg maar eentje bleef echt heel lang. We hebben uiteindelijk iets van 20 minuten op die plek gezeten en naar 1 manta kunnen kijken. De manta zwom een beetje rond, soms schrok hij volgens mij van een vis en dan zag je hem een spastische beweging maken en dan bleef hij weer rustig hangen. Even ter illustratie hoe dichtbij de manta kwam, we hebben m aan geraakt. Eigenlijk moet je de dieren niet aanraken onder water, maar de manta begon. Toen hij langs zwom gaf de manta veerle een bitch slap in haar gezicht met zijn staart, wel heel zachtjes hoor. Maar hij kwam tegen haar gezicht en bewoog langzaam naar de andere kant van haar gezicht. Nu de manta ons heeft aangeraakt mogen wij ook. Eerst de staart en daarna ook de onderkant van de vin. Het gaafste vond ik wanneer de manta helemaal over je heen zwom en je een schaduw van de manta op je kreeg. De manta voelt hetzelfde aan als zo'n rog die je vroeger mocht aanraken in het dolfinarium, heel gespierd en glibberig. Zoals ik al zei hebben we meer dan twintig minuten op dezelfde plek gezeten, maar toen was de tijd om en moesten we weer naar de wereld boven het water. Heel jammer, maar wat was dit geweldig, dit is een hele goede kanshebber om onze nummer 1 van deze reis te worden. Het voelt nu nog steeds echt zo onwerkelijk en magisch, niet te beschrijven.

Bovenwater ontstond er echt een waterval aan wow's en aaaaah's, het is heel grappig dat je onder water niet kan praten en alleen kan communiceren met gebaren en gezichtsuitdrukkingen en als je dan boven komt dat je dan alles wilt zeggen wat je de afgelopen drie kwartier niet hebt kunnen zeggen. Ik denk dat we ook alle drie nog wel een half uur in extase waren van wat we net meegemaakt hebben. We zijn ook super blij dat Anaïs een gopro mee genomen had, nu hebben we ook gewoon mega gave foto's van onze duiken en de manta. 

Ook al hebben we gezien wat we wilden en gaan de komende zoveel duiken nooit beter worden dan deze hebben we vandaag nog een duik te gaan. Maar ook al kan hij waarschijnlijk niet aan deze tippen, duiken blijft nog steeds heel gaaf en we hebben zin in onze laatste duik. We kregen weer uitleg met een tekening en het zou weer een drift duik worden, waarbij we met de stroming mee zouden gaan. We waren nu nog maar met z'n drieen want het vierde meisje deed maar twee duiken. We gingen onder water en zouden direct naar 18 meter gaan en toen kwam de stroming. Het ging echt zo snel dat we echt even niet meer wisten wat er gebeurde. We zaten wel langs prachtig koraal maar we ging er zo snel voorbij, het leek wel een snelweg in de zee. We moesten ook achter de divemaster blijven, maar oo een of andere manier gingen wij allemaal sneller dan hij en kwamen we steeds voor hem en dan moesten we terug zwemmen. De stroming was wel grappig maar het was ook wel fijn toen die voorbij was. Nu kunnen we tenminste rustig kijken naar het koraal en de vissen. Toen het zo snel ging, keek ik wel rond, maar ginf het gewoon te snel. Deze plek was een beetje vergelijkbaar met de eerste, het was een en al koraal. We hebben weer vanalles gezien. Lijstje vissen: Emperor angelfish, bluestriked fussilier, squirrelfish, maze pufferfish en twee verschillende soorten sweetlips. De sweetlips zwemmen een beetje als waggelende mongooltjes, je kan er vast niks bij voorstellen maar als we terug komen in Nederland zal ik het voor doen. Toen we de drie minuten op vijf meter stop maakte kwam er nog een schildpad voorbij zwemmen, dus die kon hier ook afgevinkt worden. en toen was ook de derde duik voorbij en daarmee ook ook ons duikavontuur, maar we hebben het wel bijzonder goed afgesloten. Op weg naar labuan bajo hebben we nog kunnen chillen op de boot. 

Op de boot zat nog een franse vrouw die ons vertelde dat ze voor super goedkoop vloog naar Ende. Dat is een stad in midden Flores. We zijn een beetje in tijdnood, dus dat klonk wel heel goed. Meteen toen we terug waren in Labuan Bajo hebben we ook maar deze vlucht geboekt, dus nu gaan we ineens vliegen morgen. Ik heb zo'n vermoeden dat ze hier vliegen met vliegtuigjes die nog propellers hebben, dus we zijn heel benieuwd. 's avonds hebben we nog genoten van de foto's van de mantas en toen gaan slapen. Wat een geweldige dag was dit.