Dag 150 Kathmandu
1 april 2015 - Kathmandu, Nepal
En we zijn weer op weg naar kathmandu, weer een hoofdstuk afgesloten van onze reis. Je sluit continu hoofdstukken af, maar nu je op het einde bent, besef je het wel steeds meer. Dit hoofdstuk wordt afgesloten met een 7 uur durende busreis door de bergen en langs heerlijke afgronden. Het is vandaag wel heel erg stoffig, alleen de bergen die echt dichtbij zijn zie je goed, de rest zie je allemaal door een laag stof.
Eigenlijk is deze busreis helemaal niet veel gebeurd, dus met deze zin heb ik eigenlijk de 7 uur beschreven. Ik zal nog even de hoogtepunten benoemen. Er zaten achter ons vier tibetaanse jongetjes die wagenziek werden en de hele reis kokhalzend in een zakje hebben doorgebrachr. En als tweede, het halfuurtje vertraging door een lekke band, in die tijd hebben we een heerlijk zakje chips gegeten. Dat was het wel.
Ik kathmandu aangekomen kozen we er voor om niet de taxi te nemen maar om te lopen naar ons guesthouse. We hadden een pool bij ons die al vaak in Kathmandu was geweest en zo binnen een half uur naar het toeristencentrum bracht. Het is echt een hele duidelijke lijn wat buiten het toerisme is en in thamel. Ineens zie je winkels met alles wat je maar kan bedenken voor het wandelen tot souvenirswinkeltjes, tot bakkerijtjes. Het was in dit doolhof nog even zoeken maar al gauw waren we weer bij ons guesthouse. Toen we onze echte backpack naar boven moesten sjauwen was dat toch weer even een tegenvallende omschakeling. Dat was toch wel iets zwaarder.
Savonds hebben we weer bij voor ons vertrouwde restaurant gegeten en genoten van de beste pizza van deze reis en van een heerlijke wrap. We waren hier zo blij mee, omdat het eten op de trekking een beetje eentonig was. Het was wel heel lekker, maar alles werd met de dezelfde groentes en kruiden gedaan. Zo smaakte een vegetable fried rice het zelfde als de vegetable spaghetti, alleen een iets andere structuur. Verder was het eigenlijk niet een hele bijzondere dag, maar wij waren in ieder geval blij dat we weer even tussen de toeristen zaten. En dat hebben we niet vaak.
