Dag 45, 46, 47

22 december 2014 - Siem Reap, Cambodja

We liepen een beetje achter en waren dit vergeten erop te zetten. Maar die is niet afgelopen weekend maar het weekend daarvoor.de foto's staan in de map siem reap die we al eerder haddem gemaakt.

Vrijdag
Het is toch wel heerlijk om weer even goed te kunnen douchen en een poging doen om helemaal schoon te worden. Vooral je voeten zijn een hele uitdaging, je loopt hier namelijk bijna heel de dag op blote voeten. In het huisje heb je geen schoenen aan en op de medische post ook niet dus onze voeten zijn chronisch vies.

Vanavond hadden we besloten om lekker te gaan eten. We hadden via Leon (een Nederlandse man die op de moringafarm werkt) van een oosterijks restaurant gehoord waar je lekker en veel eten kreeg. Nou en dat was zo!! Ik had een cordonblue en Guus een schnitzel, mijn cordonblue was ongeveer 20 bij 10 bij 5 en de snitzel nam guus zijn halve bord in beslag. We zullen een foto op het blog zetten.

We hebben vandaag ook nog wat foto's laten afdrukken als afscheidskado voor in het huis en op de medische post. Op de markt hebben we ook nog wat armbandjes voor iedereen gekocht als aandenken.

Zaterdag
Vandaag gaan we voor de laatste keer naar ankor. We hebben voor de laatste keer de grootste tempels bewaard. Ankor wat en ankor thom, dit zijn de must see tempels van het ankor complex, dus zijn erg beniewd.

We hadden de wekker vroeg gezet zodat we in de ochtend er naar toe konden gaan. Helaas was de cordonblue bij veerle niet zo goed gevallen en heeft ze vannacht veel tijd doorgebracht in het kleine kamertje. Sochtends was ze dan ook kapot. Maar veerle laat zich natuurlijk niet kennen (wat niet altijd goed is natuurlijk) en vertrokken na een ontbijt op bed richting ankor. Ontbijt om de hoek gehaald en op bed op gegeten. Dit restaurantje is echt onze favoriet geworden in Siem reap. Ik denk dat we elke ochtend op een of twee keer na hier gegeten hebben. Het is een heel klein familie tentje waar je op de muren mag schrijven. Het tentje zelf stelt niks voor, maar het eten is heerlijk en goedkoop. Het heet star rise. Een hele baguette met een ham en kaas omelet kost 2 dollar. Dus nog geen twee euro.

Maar goed, vandaag dus ankor. Ons plan was om de drukte te vermijden, dit is alles behalve gelukt. We hadden het nog niet zo druk gezien. Files met tuktuks en busjes, gelukkig hadden wij een fiets en konden we overal tussendoor glippen. Ankor wat eerst maar overgeslagen en doorgefiets naar de bayon. Ook hier was het super druk, echt bizar. Hier zag je ook olifanten lopen. Wel toeristen olifanten, waar je dan als toerist voor dertig dollar per twee op kan zitten. Dat hebben we maar niet gedaan, we willen wel zeker zijn dat de olifanten goed behandeld worden. Hier bij ankor kun je daar niet echt zeker van zijn. Maar we zijn ze wel even gaan aaien. Wat blijven het toch fantastische dieren, en voor veerle de eerste keer, dus die was helemaal gelukkig.

Omdat het zo druk was zijn we eerst door ankor thom gaan lopen, dit is een omheind complex wat echt heel erg groot was.
Hier stond ook een tempel die ze voor de khmer rouge wilde restoreren. Ze hadden hem helemaal uit elkaar gehaald. Toen zijn tijdens de khmer rouge alle papieren kwijt geraakt, en zijn daardoor nu nog steeds bezig met het opnieuw opbouwen van deze tempel. Ze noemen het ook wel de grootste puzzel van de wereld.

De bayon is de tempel met heel veel hoofden die uit steen zijn gehakt. Het was wel een hele speciale tempel, maar door de drukte kun je er dan weer minder van genieten. Hierdoor zijn voor ons de kleine tempels wel specialer. Maar toen gingen we naar Ankor Wat, de tempel van het complex. Vanochtend was het hier heel druk, dus we hadden ons al voorbereid. Voor de tempel waren er nog best veel mensen, maar eenmaal binnen was er bijna niemand meer. Hoe we dit voor elkaar hebben gekregen weet ik niet, maar ankor wat was rustig. Deze tempel is inderdaad wel indrukwekkend, waarschijnlijk komt dit vooral doordat deze tempel in tegenstelling met de andere nooit verlaten is geweest. Ankor Wat is dus in de beste staat. Wat wel erg jammer was, was dat veerle niet naar de hoogste plek mocht. Je moest namelijk netjes gekleed zijn en een doek om je benen geknoopt mocht niet. We vonden dit erg belachelijk, want een broek tot net boven de knieën werd wel toegestaan. Het ergste is nog wel dat veerle bij alle tempels de doek om heeft gedaan terwijl het niet hoeft, want je ziet soms ook meiden in hotpants en hempjes lopen. Ze heeft zich dus altijd netjes gekleed, en nu mag ze niet naar boven. Dit was even vervelend, en hebben ook wel even gebaald. Heel jammer maar het was niet anders, al met al toch een geweldige dag gehad.

Rond drie uur waren we terug, en zijn in bed gaan liggen. Dat was ook wel heel lekker.

Zondag
Vandaag hadden we een rustdag en hebben we vietnam voor een groot deel uitgezocht. S ochtends hebben we eerst wat uitgeslapen en zijn we daarna in een cafe gaan ontbijten en hebben we daarna onder het genot van heerlijke fruitshakes vietnam uitgezocht. We hebben er nu al helemaal zin om naar toe te gaan! Na het uitzoeken zijn we nog even langs de oude markt geweest om een rugzak te kopen. Onze wastas is namelijk een keer bij de laundry niet terug gekomen. Ze blijken hier vaak de tassen waar het inzit niet terug te geven, wel raar want het was een stoffe tas. En wat ze verder met alle kleren doen in de was vraag ik me ook af, vooral mijn ondergoed gaat het niet lang volhouden. Maarja, je kan hier alles kopen dus dat komt goed. Maar we hebben dus een rugzak gekocht een van "northface", dat wil zeggen dat het merk staat erop. Maar aan de prijs te zien was het zeker geen echte, maar hij zit fijn en daar gaat het om. Nu nog afwachten hoelang hij het vol gaat houden.

Aan het einde van de middag hebben we nog even aan het zwembad gelegen en na het eten lekker naar bed. Op naar onze laatste week, de tijd vliegt!

2 Reacties

  1. Peter en marianne:
    22 december 2014
    Blij dat de buikpijn weer weg is enjullie zo onwijs genieten.alle. liefs Marianne
  2. Emma roefs:
    22 december 2014
    Ik ben echt jaloers op jullie ! Kan echt niet wachten tot ik ooit een trektocht kan maken door Afrika en daar hulpverlening kan bieden. Super veel plezier daar !!!! Liefs Emma