Week 4 vrijwilligerswerk
20 december 2014 - Chhuk, Cambodja
Onze laatste week...!
We zijn sochtens langs Jan gegaan, om het geld van de laptop te overhandigen en de laptop en de brillen op halen. De brillen zijn namelijk goed aangekomen :) Heel leuk dat we ze nu zelf kunnen overhandingen net als de laptop. En dan het geld padadadadadpapapadäaaa 480 dollar!!! Echt nog een keer heel erg bedankt ook namens Jan hij was er erg blij mee. Van het geld is dus een laptop, dongel, laptoptas en een soort van simkaart met geld erop om te kunnen internetten gekocht. En het geld wat over is wordt zeker te weten goed gebruikt. S middags hebben we de laptop aan ratanak gegeven, de directeur, was er heel erg blij mee! We gaan hem deze week ook zoveel mogelijk proberen uit te leggen over de computer.
We hadden elke ochtend weer ons gebruikelijke ontbijtje, yogurtje met müsli, alleen deze week met mieren... de musli had blijkbaar niet goed dicht gegezeten waardoor er allemaal mieren in waren gekropen. Maar ach wat eiwitjes kan ook geen kwaad, we zijn namelijk allebei al redelijk wat afgevallen. Je hebt hier echt minder honger door de hitte, maar guus noemt het zijn ovumkilos dus het kan nog geen kwaad haha. Wat ook wel, grappig is, is dat de yogurtjes die we kopen dutchies heten, lekker hollands.
Ons avond eten was deze week wel lekker gevarieerd, we hebben wat nieuwe gerechten deze weken ontdekt die gemakkelijk te maken zijn, ook mede dankzij de inspiratie van Kaat. Ons menu van de week was
Maandag: gewokte groente met een sausje van soyasaus en Chilisaus met rijst
Dinsdag: gewokte aardappels met groente en met gesmolte kaas met chilisaus mjaammmm
Woensdag: gewokte groente met rijst en rode saus
Donderdag: een curry met groente en aardappels.
We hebben deze week veel leuke dingen gedaan. We hebben ratanak zoveel mogelijk proberen uit te leggen over Skype(ze willen Skype gaan gebruiken om de mensen van de medische extra cursussen te gaan geven) en excel. Ratanak is heek erg geïnteresseerd en wil heel graag dingen leren, dus met de laptop komt het vast helemaal goed. Hij krijgt nu ook in de avond uren computerles in een dorp in de buurt en in al zijn vrije uurtje is hij aan het oefenen.
De computer is ook echt fijn, het is een hele nieuwe en werkt goed. Alleen Internet is nog een dingetje, dat is namelijk echt heeeel traag. We zijn in Nederland maar verwend met onze goede Internet verbinding, want hier gaat het sloom pfff. Dat komt ook wel omdat we werken met een dongel em niet met wifi. Wifi was nog te duur en jan wilde het eerst zo proberen, om zo ook te kijken of de laptop gaat werken. Dus wij wachten en wachten en wachten haha, de internet snelheid gaat hier in 6 kb. Uiteindelijk hebben we maar een Skype account aangemaakt op een mobiel, dat ging een stuk sneller. Maar het was wel grappig om te zien hoe ze hier met de laptop bezig waren. Chheng was er ook bij en samen met ratanak waren ze net buurman en buurman. Het is duidelijk dat ze hier niet zo vaak met een computer werken als in Nederland. Wij probeerde namelijk uittleggen dat Skype niet werkte omdat de verbinding niet goed was, maar Chengg dacht dat het kwam omdat we iets kopieerde ipv zelf te typen, wat natuurlijk niets uit maakt. Maar het was een leuke gezellige middag en ons geduld is goed op de proef gesteld. Voor internet wordt nog een oplossing gezocht.
De brillen waren ook een succes! We hebben geen algemene brillendag georganiseerd maar we hebben gewoon de doos met brillen op de medische post gezet zodat mensen ze konden proberen. Je kan ook wel zien dat hier soms vaker brillen komen want mensen beginnen gelijk te kijken of een goede bril bij zit. Naar ons idee kijken ze ook best wel goed naar de bril die ze kiezen. De meeste passen bijna elke bril uit de doos en kiezen er dan een uit. Het is heel grappig om te zien als ze al die brillen passen, want soms zitten er rare brillen tussen. Van die hele oude grote brillen, dat geeft grappige taferelen. Het was ook leuk dat we bijvoorbeeld de dag nadat een man een bril had uitgezocht wij hem de volgende dag tegen kwamen op de fiets met zijn bril en hij was enthousiast aan het zwaaien.
Een ochtend hebben we ook een weeskindje meegenomem want hij had een lelijke vieze wond op zn voet. Hier in het huisje hadden we niet echt spullen om het schoon te maken, maar op de medische post wel. Een ander kindje ging ook mee, voor de gezelligheid denk ik. Nou het was voor hun volgens mij een heel uitstapje, ze zullen wel niet zo vaak op de medische post komen. En nieuwsgierig waren ze ook, overal stonden ze met hun neus boven op.
Op de medische post hadden ze al en paar keer gevraagd of we bleven lunchen, maar het was er nog niet van gekomen. Maar deze week was het zo ver. Pfoe een kmer lunch, dat was niet onze favoriet. Eerst kregen we een bord rijst, dat was prima, toen lagen er ook eieren, dus wij dachten dat kennen we en is wel lekker. Nou daar moesten we op terug komen bahbah. Het waren speciale eieren, heeeeeeel zout. Wat bleek, die eieren hadden eerst heel lang in het zoute water gelegen en dat was echt niet lekker! Verder hadden we cambodjaanse kaas, verradelijke naam want het is absoluut geen kaas. Het is soort van gepureerde vis, met pepertjes, knoflook suiker en zout en dan wordt het een soort pasta, wat ook niet erg lekker is.. Verder hebben we nog verschillende soorten planten gegeten, rauw, een daarvan was waterlelie. Dat was nog best prima, maar guus voelde zich een konijn haha.
We hebben ons deze week ook weer goed vermaakt met de kindjes. We hebben ze leren ezelen wat ze erg leuk vonden en we hebben weer een heerlijke ravot avond met ze gehad.
Donderdag avond kwam wel het besef dat het er bijna op zat, dat voelt wel heel raar. Aan de ene kant heel leuk om verder tegaan maar we gaan het hier wel missen! Ook de kleine dingen zoals zelf koken, even kletsen met het ziekenhuis personeel, stoeien met de kinderen en nog veel meer dingen. Hebben hier ook al een heel ritme gekregen, s ochtends half 7 de wekker, yogurtje eten, op de fiets naar de medische post, smiddags weer terug om noodels te eten, dan weer terug op de fiets, s avonds vuur maken en ons eigen maaltje koken en daarna nog even met de kinderen stoeien/kleuren/spelletje spelen. Zo ziet onze dag er ongeveer uit.
Als afscheid hadden we voor de kinderen allemaal een armbandje en we hadden wat foto's afgedrukt die we van ze hadden gemaakt. Voor de medische post hadden we ook foto's afgedrukt weer ze allemaal opstonden en eentje met ons erbij. We hadden van hen ook een kadootje gekregen, typische Kmer kleding, een broek en een shirt, heel erg leuk en mooi!!
En toen het afscheid, raar om te gaan omdat je 4 weken intensief hebt samengewerkt of gewoond en het rare is ook dat je ze waarschijnlijk niet meer gaat zien. Al zal ik er best over een paar jaar naar terug willen, dus wie weet! En we hebben een paar van de medische post ook op facebook, dus dan hou je misschien nog een beetje contact.
We hebben trouwens aan Jan gevraagd of we wat foto's op ons blog mochten zetten, dat was absoluut geen probleem dus die komen eraan.
We zijn sochtens langs Jan gegaan, om het geld van de laptop te overhandigen en de laptop en de brillen op halen. De brillen zijn namelijk goed aangekomen :) Heel leuk dat we ze nu zelf kunnen overhandingen net als de laptop. En dan het geld padadadadadpapapadäaaa 480 dollar!!! Echt nog een keer heel erg bedankt ook namens Jan hij was er erg blij mee. Van het geld is dus een laptop, dongel, laptoptas en een soort van simkaart met geld erop om te kunnen internetten gekocht. En het geld wat over is wordt zeker te weten goed gebruikt. S middags hebben we de laptop aan ratanak gegeven, de directeur, was er heel erg blij mee! We gaan hem deze week ook zoveel mogelijk proberen uit te leggen over de computer.
We hadden elke ochtend weer ons gebruikelijke ontbijtje, yogurtje met müsli, alleen deze week met mieren... de musli had blijkbaar niet goed dicht gegezeten waardoor er allemaal mieren in waren gekropen. Maar ach wat eiwitjes kan ook geen kwaad, we zijn namelijk allebei al redelijk wat afgevallen. Je hebt hier echt minder honger door de hitte, maar guus noemt het zijn ovumkilos dus het kan nog geen kwaad haha. Wat ook wel, grappig is, is dat de yogurtjes die we kopen dutchies heten, lekker hollands.
Ons avond eten was deze week wel lekker gevarieerd, we hebben wat nieuwe gerechten deze weken ontdekt die gemakkelijk te maken zijn, ook mede dankzij de inspiratie van Kaat. Ons menu van de week was
Maandag: gewokte groente met een sausje van soyasaus en Chilisaus met rijst
Dinsdag: gewokte aardappels met groente en met gesmolte kaas met chilisaus mjaammmm
Woensdag: gewokte groente met rijst en rode saus
Donderdag: een curry met groente en aardappels.
We hebben deze week veel leuke dingen gedaan. We hebben ratanak zoveel mogelijk proberen uit te leggen over Skype(ze willen Skype gaan gebruiken om de mensen van de medische extra cursussen te gaan geven) en excel. Ratanak is heek erg geïnteresseerd en wil heel graag dingen leren, dus met de laptop komt het vast helemaal goed. Hij krijgt nu ook in de avond uren computerles in een dorp in de buurt en in al zijn vrije uurtje is hij aan het oefenen.
De computer is ook echt fijn, het is een hele nieuwe en werkt goed. Alleen Internet is nog een dingetje, dat is namelijk echt heeeel traag. We zijn in Nederland maar verwend met onze goede Internet verbinding, want hier gaat het sloom pfff. Dat komt ook wel omdat we werken met een dongel em niet met wifi. Wifi was nog te duur en jan wilde het eerst zo proberen, om zo ook te kijken of de laptop gaat werken. Dus wij wachten en wachten en wachten haha, de internet snelheid gaat hier in 6 kb. Uiteindelijk hebben we maar een Skype account aangemaakt op een mobiel, dat ging een stuk sneller. Maar het was wel grappig om te zien hoe ze hier met de laptop bezig waren. Chheng was er ook bij en samen met ratanak waren ze net buurman en buurman. Het is duidelijk dat ze hier niet zo vaak met een computer werken als in Nederland. Wij probeerde namelijk uittleggen dat Skype niet werkte omdat de verbinding niet goed was, maar Chengg dacht dat het kwam omdat we iets kopieerde ipv zelf te typen, wat natuurlijk niets uit maakt. Maar het was een leuke gezellige middag en ons geduld is goed op de proef gesteld. Voor internet wordt nog een oplossing gezocht.
De brillen waren ook een succes! We hebben geen algemene brillendag georganiseerd maar we hebben gewoon de doos met brillen op de medische post gezet zodat mensen ze konden proberen. Je kan ook wel zien dat hier soms vaker brillen komen want mensen beginnen gelijk te kijken of een goede bril bij zit. Naar ons idee kijken ze ook best wel goed naar de bril die ze kiezen. De meeste passen bijna elke bril uit de doos en kiezen er dan een uit. Het is heel grappig om te zien als ze al die brillen passen, want soms zitten er rare brillen tussen. Van die hele oude grote brillen, dat geeft grappige taferelen. Het was ook leuk dat we bijvoorbeeld de dag nadat een man een bril had uitgezocht wij hem de volgende dag tegen kwamen op de fiets met zijn bril en hij was enthousiast aan het zwaaien.
Een ochtend hebben we ook een weeskindje meegenomem want hij had een lelijke vieze wond op zn voet. Hier in het huisje hadden we niet echt spullen om het schoon te maken, maar op de medische post wel. Een ander kindje ging ook mee, voor de gezelligheid denk ik. Nou het was voor hun volgens mij een heel uitstapje, ze zullen wel niet zo vaak op de medische post komen. En nieuwsgierig waren ze ook, overal stonden ze met hun neus boven op.
Op de medische post hadden ze al en paar keer gevraagd of we bleven lunchen, maar het was er nog niet van gekomen. Maar deze week was het zo ver. Pfoe een kmer lunch, dat was niet onze favoriet. Eerst kregen we een bord rijst, dat was prima, toen lagen er ook eieren, dus wij dachten dat kennen we en is wel lekker. Nou daar moesten we op terug komen bahbah. Het waren speciale eieren, heeeeeeel zout. Wat bleek, die eieren hadden eerst heel lang in het zoute water gelegen en dat was echt niet lekker! Verder hadden we cambodjaanse kaas, verradelijke naam want het is absoluut geen kaas. Het is soort van gepureerde vis, met pepertjes, knoflook suiker en zout en dan wordt het een soort pasta, wat ook niet erg lekker is.. Verder hebben we nog verschillende soorten planten gegeten, rauw, een daarvan was waterlelie. Dat was nog best prima, maar guus voelde zich een konijn haha.
We hebben ons deze week ook weer goed vermaakt met de kindjes. We hebben ze leren ezelen wat ze erg leuk vonden en we hebben weer een heerlijke ravot avond met ze gehad.
Donderdag avond kwam wel het besef dat het er bijna op zat, dat voelt wel heel raar. Aan de ene kant heel leuk om verder tegaan maar we gaan het hier wel missen! Ook de kleine dingen zoals zelf koken, even kletsen met het ziekenhuis personeel, stoeien met de kinderen en nog veel meer dingen. Hebben hier ook al een heel ritme gekregen, s ochtends half 7 de wekker, yogurtje eten, op de fiets naar de medische post, smiddags weer terug om noodels te eten, dan weer terug op de fiets, s avonds vuur maken en ons eigen maaltje koken en daarna nog even met de kinderen stoeien/kleuren/spelletje spelen. Zo ziet onze dag er ongeveer uit.
Als afscheid hadden we voor de kinderen allemaal een armbandje en we hadden wat foto's afgedrukt die we van ze hadden gemaakt. Voor de medische post hadden we ook foto's afgedrukt weer ze allemaal opstonden en eentje met ons erbij. We hadden van hen ook een kadootje gekregen, typische Kmer kleding, een broek en een shirt, heel erg leuk en mooi!!
En toen het afscheid, raar om te gaan omdat je 4 weken intensief hebt samengewerkt of gewoond en het rare is ook dat je ze waarschijnlijk niet meer gaat zien. Al zal ik er best over een paar jaar naar terug willen, dus wie weet! En we hebben een paar van de medische post ook op facebook, dus dan hou je misschien nog een beetje contact.
We hebben trouwens aan Jan gevraagd of we wat foto's op ons blog mochten zetten, dat was absoluut geen probleem dus die komen eraan.
Als je niet zo heel erg van mieren houdt moet je alles even in de zon zetten. De mieren kruipen er dan uit. Maar aan de andere kant als ik de samenstelling van jullie menu lees kun je de extra eiwitten goed gebruiken.
Goede vlucht. Dank dat je ons op de hoogte hpudt
Ik wens jullie vanuit een grijs, nat Nederland een geweldige Aziatische kerst, en kerstmaal toe. Ben nu al benieuwd naar de Vietnamese avonturen. Ik heb al lang niet meer zo'n goed boek gelezen, of serie gevolgd!
Veel plezier in Vietnam!
Nu op naar het Vietnam avontuur.
Xx