Dag 56: Ho chi minh city

Vandaag de eerste dag van de drie in ho chi minh city, ook wel bekend als saigon. In de lonely planet stond een stads wandeling waarin je de hoogte punten van de stad zou zien dus die zijn we maar gaan volgen. Wat een wereldstad is saigon vergeleken met phnom penh. Veel meer westers dan in cambodja. De gebouwem zijn moderner, je ziet geen tuktuks, stoplichten, mensen die bomen snoeien in parken en ook gewoon veel meer mensen. Het is wel weer even wennen.

De wandeling bracht ons langs een straatje waar ze veel antiek winkels hadden, de rivier, een kathedraal en een oud postkantoor. Dus dat was behoorlijk wat. We hebben vandaag ook geprobeerd wat van de geschiedenis mee te krijgen van Vietnam. Ik moet zeggen dat het lastig is om het helemaal te snappen. Maar dat is volgens mij altijd met oorlogen. We hebben in ieder geval ons best gedaan. Om meer over de geschiedeniste weten te komen zijn we naar het war museum gegaan. Daar was het druk! Er was een schoolreisje naar toe ofzo want er liepen overal groepen kinderen rond. Het museum bestond vooral uit foto's, indrukwekkende foto's. Maar wat wel leuk was, was dat ze nu ook de verhalen van de fotografen vertelde, ik had eigenlijk nog nooit vanuit het oogpunt van een fotograaf naar de foto gekeken. Er gebeuren zulke verschrikkelijke dingen voor hun ogen waar ze echt heel dicht op moeten staan om de foto's te maken. Gevaarlijk is het ook, er stonden ook verhalen bij van dit was zijn laatste foto.

Ook was hier een expositie over agent Orange, de ontbossings chemicalien die de amerikanen gebruikte tijdens de oorlog. Dit middel is ooknog eens kankerverwekkend en past je genen aan. Hierdoor worden ee nu nog steeds baby's geboren met afwijkingen, lichamelijk maar ook geestelijk. Hier hingen allemaal foto'van die kinderen. Zelfs in amerika worden er nu nog kinderen met afwijkingen geboren.

We zijn ook nog naar the reunification palace geweest. Dit is de plek waar de regering van zuid vietnam zat, hethad zelfs een bunker onder onder de grond. Het gebouw zelf was niet zo heel boeiend, maar het gaf je wel veel informatie over de oorlog. Dus wel goed om gezien te hebben. Toen zijn we terug gelopen en waren we allebei wel kapot. We hebben onze tours voor de komende dagen geboekt, maar daar over meer in onze volgende verhalen.