Dag 75 Sapa

Jeeej toen we wakker werden was het droog, dus we zijn redelijk snel opgestaan om van het droge weer te gaan genieten. Maar dat opstaan is een hele klus, je wilt namelijk echt niet onder de deken uit in 2 minuten ben je namelijk helemaal weer koud. We hebben ook een stenen vloer dus daar hebben we op staan dansen om maar niet te lang met je voeten op de vloer te blijven. Maar het is allemaal gelukt en we hebben geen bevroren teen achter gelaten.
We hadden in ons hostel gevraagd waar je leuk kon wandelen en ze zei dat je naar catcat kon gaan een dorpje hier dicht in de buurt. Dus na het ontbijt zijn we die kant op gelopen en voor de verrassing was het weer koud maar we zijn er springend naar toe gegaan en daar werden we wel warm van. We kwamen al snel bij het dorpje aan en de omgeving was prachtig. Ondanks dat we in het verkeerde seizoen zitten, want er zijn nu geen groene rijstvelden en het is mistig. Maar wij waren al blij met mooi weer en de mist viel wel mee, die was opgetrokken tot de top van de bergen wat nu juist erg mooi was.

Catcat is een dorpje echt opgezet voor de touristen, overal winkeltjes, maar het was wel erg leuk om doorheen te lopen. We hebben heel veel lieve kindjes en schattige varkentjes en puppies gezien zooo cute. En ik heb ook nog een tas gekocht :) Dat wilde ik al en ik ben blij dat ik het daar heb gekocht van een heel lief vrouwtje, die er heek trots op was dat ze hem zelf had gemaakt. Je hoort overal dat ze zeggen dat ze handgemaakt zijn maar hier zie je het ook echt voor ogen gebeuren dus dat is wel heel leuk. Nadat we het rondje hadden gemaakt hadden we de keus of terug naar sapa of door lopen richting een ander dorpje, sin chai. We hebben de bus pas s avonds om half 7 dus we zijn nog maar door gelopen en dat was een goede keuze. Daar waren helemaal geen touristen dus we hebben heerlijk met zn tweetje door de bergen gelopen met prachtige uitzichten. We zullen morgen wel weer spierpijn hebben want het was berg op berg af, maar in tegenstelling tot onze vorige vakantie hadden we nu wel goede schoenen. Voor wie het niet weet, twee zomers terug hebben we in Zwitserland door de bergen gelopen op onze allstars en vans. We gingen toen interrailen en hadden van te voren niet bedacht dat we ook in Zwitserland zouden gaan wandelen. Eenmaal in Zwitserland aangekomen waren we een beetje optimistisch dat we wel gingen lopen in plaats van de lift en trein, want die waren erg duur! Maar dat hebben we geweten poepoe ik kon de dagen erna niet meer lopen maar het was een geweldig avontuur.Maar om weer bij het verhaal terug te komen, we hadden het nu beter aangepakt (dankje papa en mama voor de goede schoenen)
Het lopen ging wel lekker en we zijn uiteindelijk nog helemaal bij het dorpje aangekomen. Wat een verschil met catcat, dit was nog gewoon een dorpje zoals ze echt daar leven. Wel heel armoedig, houten hutjes kinderen op blote voeten. Maar ook erg leuk om alle kinderen te zien spelen. Het was als of wij jaren terug de tijd in gingen want ze waren bijboorbeeld aan het spelen met een hoepel en een stok. Ze gebruikte hier ook vaak een band ipv een hoepel of ze gingen met zelf gemaakte houten fietsjes van een berg af.

Het was dus weer een super dag en lekker op zn guus en veerles lekker zelf uitgezocht en gedaan. En toen weer de bus in, dus bus zou om half 7 er zijn, dus wij stonden om half 7 op de plek. Daar stonden we alleen een half uur later nog te verkleumen en 3 kwartier laten kwam de bus aanzetten, bomvol!
Op de grond van de bus zaten allemaal vietnameese! En wij moesten achterin zien te komem want daar hadden ze nog stoelen voor ons. Wel raar dat zij dan allemaal op de grondzitten en voor ons stoelen worden vrijgehouden. Nou op naar laos in de terrorbus, we zullen zien..