Dag 80: Luang prabang

Vannochtend stonden we weer om zeven uur klaar. We mochten namelijk nog een keer op de olifant. Gisteren was echt een geweldige dag waar we alle tijd hebben gehad bij de olifanten. Het ritje van vannochtend voelde dan ook echt als een kadootje. Met de boot de rivier over en terug wandelen naar de plek waar we ze gisteren achter gelaten hebben. Een voor een kwamen de olifanten met hun mahout uit het bos gelopen. Wat een prachtig gezicht. We kregen dezelfde olifant als gisteren, zo krijg je een beetje het gevoel alsof het jouw olifant is. Ik had de grootste van de olfanten en veerle de kleinste. We hadden het na het ritje opgezocht bij de dokter en die van mij woog 3.300 kilo en die van Veerle 2.300 kilo. Scheelt wel iets.

Met onze slaapoogjes klommen we de olfanten op. Op commando van de mahout bukte de olifant zich en konden wij via zijn poten erop. Toen ik me afzette ging de olifant meteen staan waardoor ik iets lomper erop ging, hierdoor scheurde mijn broek uit, hahahha. Dat heb ik er wel voor over om op een olifant te kunnen zitten. Toen heerlijk in alle rust terug gelopen naar de rivier. Het was lekker stil en hebben kunnen genieten van het waggelende loopje van de olifanten. De rust werd wel even verstoord door een dikke vette scheet van de olifant voor mij, hahaha dat doen ze dus ook. Wat ik misschien wel het gaafste dingen vond bij de olifanten waren de geluiden die ze maakten. Iedereen kent het getetter van de olifanten, maar ze maken ook een heel laag gebrom en als ze dit doen dan voel je de lucht om je heen trillen. Echt een heel gaaf gevoel.

Toen hebben we ontbijt gehad en nog even bij de olifanten gestaan, t was wel moeilijk om afscheid te nemen, maar wat was het een vette ervaring. Rond 12 kwamen we weer aan in Luang prabang. We zijn toen naar een restaurantje gelopen en de andere kant van de rivier. De rivier moesten we over met een bamboobrug die er alleen is in het droge seizoen, deze wordt dan elk jaar verwoest als de rivier weer hoog is. Bij de restaurant hadden ze bordspellen, dus hebben we heerlijk monopoly gespeeld. Veerle kon eindelijk weer spelletjes spelen, helaas voor haar heb ik wel gewonnen. Dat gebeurd niet zo vaak. Toen wilde we naar de royal palace, maar die was al gesloten. Dan moeten we dat maar doen als we over een week terug komen in deze plek. We gaan nu namelijk eerst naar het zuiden en daarna via luang prabang weer naar het noorden. Avondgegeten aan de mekong en een busticket gekocht naar Phonsavan, hier gaan we morgen naar toe.