Dag 5 sihanoukville
3 november 2014 - Krong Preah Sihanouk, Cambodja
We zijn s ochtends eerst naar het nieuwe hostel gegaan. Het is ons voor het eerst nu gelukt om iets af te dingen. We zijn er allebei niet goed in, maar de eerste stap is nu gezeten misschien zijn we er na onze reis wel super goed in.
Het hoster waar we nu in zitten is echt dikke prima! We hebben nu voor het zelfde geld zelfs een airco en een warme douche, wat toch ook wel best lekker is!
Verder hebben we vandaag lekker op het strand gelegen, wel in de schaduw want wij als bleekscheten verbranden hier levend!
Aan het strand liggen is relax, maar we moeten nog wel wennen aan de verkopers die steeds langs komen. Ze hebben vanalles fruit, armbandjes, kreeft, boottochten, voetmasage ontharen etc. En het probleem is als je maar een ding tegen ze zegt dan kom je er de komende minuten niet meer vanaf. No thank you is al te veel, maar het voelt ook zo onbeleeft om niets te zeggen als ze vragen how are you. Maar ach hier zullen we ook wel weer aan wennen. Of gewoon doen alsof je slaapt haha.
Voor het eten wilde we eigenlijk naar een ander strand lopen, maar daar zijn we niet gekomen. We gingen namelijk via de kustlijn en dat was een heel avontuur met klimmen en klauteren. Wat heel leuk was en mooi, maar op een gegeven moment konden we echt niet meer verder dus zijn we maar omgekeerd. Onderweg zijn we wel een heel leuk restaurantje tegen tegen gekomen. Op een platform aan zee (zie de foto). Dit lag iets meer afgelegen van alle drukte en toerisme, maar dan vonden we allebei juist heel erg leuk. Dus we hebben daar heerlijk relaxed cocktails gedronken en gegeten.
Het hoster waar we nu in zitten is echt dikke prima! We hebben nu voor het zelfde geld zelfs een airco en een warme douche, wat toch ook wel best lekker is!
Verder hebben we vandaag lekker op het strand gelegen, wel in de schaduw want wij als bleekscheten verbranden hier levend!
Aan het strand liggen is relax, maar we moeten nog wel wennen aan de verkopers die steeds langs komen. Ze hebben vanalles fruit, armbandjes, kreeft, boottochten, voetmasage ontharen etc. En het probleem is als je maar een ding tegen ze zegt dan kom je er de komende minuten niet meer vanaf. No thank you is al te veel, maar het voelt ook zo onbeleeft om niets te zeggen als ze vragen how are you. Maar ach hier zullen we ook wel weer aan wennen. Of gewoon doen alsof je slaapt haha.
Voor het eten wilde we eigenlijk naar een ander strand lopen, maar daar zijn we niet gekomen. We gingen namelijk via de kustlijn en dat was een heel avontuur met klimmen en klauteren. Wat heel leuk was en mooi, maar op een gegeven moment konden we echt niet meer verder dus zijn we maar omgekeerd. Onderweg zijn we wel een heel leuk restaurantje tegen tegen gekomen. Op een platform aan zee (zie de foto). Dit lag iets meer afgelegen van alle drukte en toerisme, maar dan vonden we allebei juist heel erg leuk. Dus we hebben daar heerlijk relaxed cocktails gedronken en gegeten.
Leuk die foto's. Fotos maken het verhaal toch steeds weer sterker. Ik had echt niet van de mooie kuipstoeltjes op mijn netvlies bij het lezen van het verhaal. Wat ziet dat er relaxed uit zeg! Lekker even weg van de opdringerige bevolking. Dat kan vreselijk irritant zijn. Persoonlijk vond ik dat het moeilijkste om te leren, mensen negeren ligt niet in onze aard. Als je het niet doet heb je geen moment rust. Mijn persoonlijke oplossing om te proberen hier evenwicht in te vinden was : 1 x per dag reageren daarna streng zijn voor mezelf. Ondanks dat bleef ik het moeilijk vinden. Ben benieuwd hoe het jullie over een week afgaat. Liefs en een dikke knuffel Ann
Ik had gisteren al een paar maal een reactie gegeven maar op een of andere manier lukte het niet. Dus bij deze een derde poging.
Ik zal jullie een tip geven ivm de tuk tukkers.
Ik heb het zelf ook meegemaakt en het werkt prima.
Als je uit de bus stapt komen er inderdaad honderden (overdreven maar toch) op je af.
De gouden tip is. negeren. Net of je doof bent. Je loopt naar een barretje en drinkt (of eet) daar wat. Niemand komt achter je aan. Er is er misschien later één die naar binnen komt en dan kun je rustig overleggen waar je naar toe wilt.
Komt er helemaal niemand naar binnen ga je zelf na je rustmoment naar buiten en niemand overvalt je meer en je houdt zelf een tuktukker aan.
Probeer het maar. Het helpt echt. Succes ermee.
en die verkopers....die horen er gewoon bij...een hele kunst om daarmee leren om te gaan...
Knuffels
Heb ik al!"
Knuffel Oop Oom