Week 2 vrijwilligerswerk

SINTERKLAAS OPROEP VANUIT CAMBODJA: VOORDAT JULLIE HET VERSLAG VAN DEZE WEEK LEZEN WILLEN WE GRAAG EEN OPROEPJE DOEN. NA TWEE WEKEN OP DE MEDISCHE POST GEWERKT TE HEBBEN MERKEN WE DAT HET EIGENLIJK GOED LOOPT HIER. HET GROOTSTE PROBLEEM HIER IS AL HET PAPIERWERK. IN NEDERLANDSE ZIEKENHUIZEN IS HET AL EEN GEDOE OM ALLES IN DE COMPUTER TE ZETTEN. HIER WORDT ALLES NOG OP PAPIER GEDAAN. ALLES MOET BEWAARD WORDEN EN DAT IS BIJNA NIET TE DOEN. JAN PROBEERT AL EEN TIJD EEN LAPTOP TE REGELEN VOOR DE MEDISCHE POST, MAAR KRIJGT DIT MAAR NIET VOOR ELKAAR. HIJ HEEFT HIER NAMELIJK GEEN BUDGET VOOR. WIJ WILLEN HEM GRAAG HELPEN EN HEBBEN HIER JULLIE VOOR NODIG. WIJ VROEGEN ONS AF OF JULLIE ONS EEN PAAR EURO KUNNEN SPONSOREN, ZODAT WIJ DE MEDISCHE POST MET IETS KUNNEN HELPEN WAAR ZE ECHT WAT AAN HEBBEN. ALS JULLIE ONS WILLEN HELPEN DAN MAG JE HET OVERMAKEN NAAR ONZE GEZAMELIJKE REKENING EN DAN GEVEN WIJ HET AAN JAN. NL50 INGB 0793 3877 28 TNV GMAJ van Dam. ALVAST HEEL ERG BEDANKT EN EEN FIJNE PAKJESAVOND.

De tweede week vrijwilligerswerk zit er al weer op, dit betekent dat we alweer op de helft zitten van het vrijwilligerswerk. Wat gaat de tijd toch snel hier. Ik weet nog heel erg goed hoe de eerste dag hier was. De tweede week was wel weer heel anders dan in de eerste week.

Vanaf deze week zitten we samen met Kaat in het huisje. Zij is een belgisch meisje wat bij de engelse les vrijwilligerswerk gaat doen. Wij hadden haar zondags al vanalles verteld over hoe het leven in het dorpje was. Over dat er savonds licht was, een normale toilet was, dat het niet geregend had enz. Deze week ging alles dan weer anders als de week ervoor. De eerste middag wilden we water gaan koken voor de noodles en toen waren ineens alle bakjes weg. De week ervoor waren er altijd veel te veel bakjes, nu dus allemaal weg. Ze waren echt ergens te bekennen. Na wat vragen kom je er achter dat ze rijst aan het oogsten zijn en alle bakjes daar voor gebruikt waren.
Ook het licht was anders deze week, de eerste twee dagen was dit er gewoon niet. Ze vertelden ons dat de accu kapot was. De derde dag vroegen we er weer naar en toen vertelde ze dat hij gemaakt was, maar hij deed het nog steeds niet. Ik snapte er toen helemaal niks meer van, maar toen vroeg ze aan ons of wij geld hadden om nieuwe batterijen te kopen want dat hadden ze niet meer, dat verklaarde een hoop. Dit ging om 50 cent, dus dat wilden wij wel betalen.
Nog wat indrukken van deze week leven in het huisje met cambodjanen waren: Tijdens het ontbijt een kip geslacht zien worden voor de lunch van een aantal toeristen, een hele dikke kikker die ze gevonden hadden en die de volgende dag op het vuur lag, tekenen met de kindjes. Ze vinden het ook leuk om nieuwe Engelse woorden te leren en dat is het makkelijkste via plaatjes. Dus we hebben een hele avond voorwerpen getekend en dan het engelse woord erbij geschreven. En boys will be boys, dus we hebben ook woorden zoals scheet en billen in het kmer geleerd haha.

We hebben de kinderen ook een nieuw spel geleerd, lummelen. Hoe we het ze geleerd hebben weten we niet, maar het is gelukt. Weer kwamen we er achter dat die kinderen tonnen aan energie hebben. We deden dit in het donker omdat het dan minder heet was, maar nog steeds na tien minuten stond het zweet in mijn onderbroek. Dan maar met de kleren onder de pomp, ofja, de kindjes stonden naast ons zonder kleren. De kinderen hadden de smaak te pakken want de volgende dag na het eten begonnen ze3 kinderen over kball, kball, (zoiets is bal in het kmer). We begrepen eerst niet wat ze bedoelde maar later zeiden game kball en wezen ze naar buiten. Ze bedoelde of we wilde lummelen, dat hadden we ze gisteren geleerd. Het lummelen valt dus duidelijk in de smaak
Een avond hebben we de kinderen ook ons fototoestel gegeven. Dat was ook leuk om te zien, alles maar ook echt alles werd op de foto gezet, inclusief de binnen kant van emmers. We zetten de fotos van de kinderen en de mensen daar niet op het blog, omdat het dan openbaar opinternet staat. Maar voor de gene die ze willen zien kan dat natuurlijk als we terug zijn.

Het werken op de medische post was ook weer heel anders dan vorige week. De inspectie was nu weg, dus we waren alleen met het personeel. Dat is heel erg gezellig, het zijn hele aardige mensen. Het communiceren is niet altijd gemakkelijk, maar de director (deze week tot director benoemd) kan best prima engels. De maandag begon met HET feest. Aanvankelijk dachten we dat het een klein feestje was voor het personeel, maar dat was niet zo. Toen we die ochtend aankwamen stond er al een tent, veel stoelen en waren ze druk bezig met de voorbereidingen. Toen we die middag aankwamen dachten we huhh wat is hier aan de hand. Allemaal stoelen netjes neergezet en stonden wij daar in onze gewone kleren. We hadden allebei gewoon onze kleren voor het vrijwilligerswerk aan (lange broek en shirt) dus we voelde ons een beetje underdressed. Vervolgens moesten we ook nog op de voorste rij zitten terwijl eem praatje werd gehouden. Van die praatjes verstonden we natuurlijk niets, maar het ging erover dat de medische post nu een health care is en dat Ratanak nu de director is. Na het praatje kwamen we erachter dat er ook nog een heel diner kwam. Dit allemaal werd gesponsord door de regering, dus er ware ook allemaal mensen van de regering die kwamen profiteren van een gratis etentje en vooral gratis bier. Nou en toen kwam al het eten op tafel, gelukkig was veel herkenbaar zodat we wisten wat we gingen eten. Tot dat ik (veerle) dacht dat ik een stukje geroosterde groente pakte, dat was het niet... het was koeienmaag blehhhh. Bah dat was taai en echt niet lekker, maar kon het moeilijk uitspugen want wij zaten aan tafel met de hoge pieten dus heb het maar met moeite doorgeslikt. Voor de rest was het allemaal heel lekker eten, dus wij hoefden die avond niet meer te koken en hadden daardoor voor de rest van de week lekker veel eten over.

We hebben deze week weer veel in de apotheek gewerkt, daar kunnen we namelijk altijd wel wat doen. Verder hebben we ook nog de storage room opgeruimd. Wat een bende was dat. Allemaal dozen met dingen erin waar niemand inclusief wij van wist wat het was. We zijn ook nog met het meisje in rolstoel gaan oefenen en hebbem het ook gewoon erg leuk gehad met het personeel. We hebben deze week nagedacht over iets wat wij kunnen betekenen wat voor lange tijd nut heeft. Het resultaat van onze gedachten heb je hier bovenaan kunnen lezen.
Nou dit was het weer voor de tweede week vrijwilligerswerk, morgen komen de verhalen van afgelopen weekend erop.